Procaine van de fabrieks Hoogste Kwaliteit Procaine van CAS 59-46-1 van het Basispoeder met Snelle Levering aan Europese de V.S.

Procaine van de fabrieks Hoogste Kwaliteit Procaine van CAS 59-46-1 van het Basispoeder met Snelle Levering aan Europese de V.S.
Engelse naam: Procaine
Alias: Procaina
CAS No.: 59-46-1
Moleculaire formule: C13H20N2O2
Molecuulgewicht: 236.31
EINECS aantal: 200-426-9
Smeltpunt 61°
Kookpunt 378.78 ° C (ruwe schatting)

Productnaam:	PROCAINE
CAS No:	59-46-1
Moleculaire Formule:	C13H20N2O2
Molecuulgewicht:	236.31
EINECS Nr.:	200-426-9
Smeltpunt:	61°
Kookpunt:	378.78°C (ruwe schatting)
Plaats van Oorsprong:	China
Verschijning:	Poeder
Kleur	Wit
Zuiverheid:	99.9%

Gebruiks Lokale verdovingsmiddelen. Zijn giftigheid is laag en zijn effect is snel en veilig. Het is geschikt voor lokale anesthesie en in oog, oor, neus en tandchirurgie voor infiltratieanesthesie, geleidingsanesthesie en sluitingstherapie gebruikt. Dit product wordt ook gebruikt om procaine penicilline te produceren.


Wat Procaine is
Procaine is een lokale verdovingsmiddelendrug van de aminoestergroep. Het wordt gebruikt hoofdzakelijk om de pijn van intramusculaire injectie van penicilline te verminderen, en het wordt ook gebruikt in tandheelkunde. Ten gevolge van de ubiquiteit van de handelsnaam Novocain, in sommige gebieden wordt procaine verwezen naar algemeen als procaine. Het handelt hoofdzakelijk door het zijn blocker van het natriumkanaal. Vandaag wordt het gebruikt therapeutisch in sommige landen toe te schrijven aan zijn sympatholytic, anti-inflammatory, perfusie, en stemming die gevolgen verbeteren verbeteren.

Procaine werd eerst samengesteld in 1905, kort na amylocaine. Het werd gecreeerd door de Duitse chemicus Alfred Einhorn die het chemische product handelsnaamprocaine gaf, vanaf Latijns nov. (nieuw betekenen) en - caine, een gemeenschappelijk die einde voor alkaloïde als verdovingsmiddelen wordt gebruikt. Het werd geïntroduceerd in medisch gebruik door chirurg Heinrich Braun. Voorafgaand aan de ontdekking van amylocaine en procaine, was het het meest meestal gebruikte lokale verdovingsmiddel. [nodig citaat] Einhorn wenste dat zijn nieuwe ontdekking worden gebruikt voor amputaties, maar de chirurgen verkozen algemeen verdovingsmiddel. De tandartsen, echter, vonden het zeer nuttig. Einhorn was niet bevallen door dit [waarom?] en doorbracht vele jaren reizend tandscholen om hen te adviseren om het niet te gebruiken.